Kitap hakkında: yıl / “İngiltere'de işçi sınıfının durumu. Kendi gözlemlerime ve güvenilir kaynaklarıma göre, F. Engels'in, kapitalizmin ilk kapsamlı diyalektik-materyalist analizini ve aynı zamanda proletaryanın burjuva toplumundaki konumu ve rolünü temsil eden eseri. Bu kitapta Engels, 1842-44'te İngiliz işçi sınıfının yaşam koşullarına ilişkin çalışmasının sonuçlarını özetledi. Eylül 1844-Mart 1845'te yazılmıştır. İlk olarak 1845'te Almanca olarak Leipzig'de, daha sonra 1887'de New York'ta ve 1892'de Londra'da İngilizce olarak basılmıştır. Rusya'da 1. baskısı 1905'te yapılmıştır. Toplam 175 bin kopya tirajla 10 kez. 7 dilde. Op'un 2. baskısının 2. cildinde yayınlandı. K. Marx ve F. Engels. “Amerikan Baskısına Ek”te (1887), Engels bu eserin olgun Marksizmin bir eseri olarak değerlendirilemeyeceğini belirtmiştir (bkz. K. Marx ve F. Engels, Works, 2. baskı). , cilt 21, s.265). 18. yüzyılın 2. yarısı - 19. yüzyılın 1. yarısı arasındaki İngiltere'nin sosyo-ekonomik sistemini inceleyerek, kapitalist üretim tarzının bir dizi modelini belirledi. Engels, fabrika proletaryasının ortaya çıkışını belirleyen, ikincisinin doğuşunu araştıran ve işçilerin ve kapitalistlerin çıkarlarının uzlaşmazlığını gösteren sanayi devriminin bir analizini yaptı (bkz. Sanayi Devrimi). Kapitalizmde, bir endüstriyel yedek emek ordusunun oluşumunun (bkz. Endüstriyel Yedek Emek Ordusu), ekonomik krizlerin periyodik olarak tekrarlanmasının (bkz. Ekonomik Krizler) ve işçi sınıfının kapitalizm olarak sömürülmesinin yoğunlaşmasının kaçınılmaz olduğu sonucuna vardı. gelişir. K. Marx, Kapital'de, Engels'in eserinde kapitalist üretim tarzının ruhuna dair derin bir anlayış ortaya koyduğunu ve kitabında İngiliz işçi sınıfının konumuna ilişkin sunduğu verilerin, devrimden 20 yıl sonra önemli bir değişikliğe uğramadığını kaydetti. eserin yayınlanması (bkz. aynı eser, cilt 23, s. 251-52, not). İngiltere'de işçilerin zor yaşam ve çalışma koşullarını anlatan ve ücret düzeyini belirleyen faktörleri inceleyen Engels, proletaryanın durumunun kaçınılmaz olarak onu kurtuluşu için mücadeleye ittiğini gösterdi. Çartizm'i övdü ve aynı zamanda İngiliz işçi hareketinin 30'lu ve 40'lı yıllardaki başarılarına dikkat çekti. 19. yüzyıl zalim kapitalist sömürüyü ortadan kaldırmadı, “... işçi sınıfının içinde bulunduğu kötü durumun nedeni... kapitalist sistemin kendisinde aranmalı” (ibid., cilt. 21, s. 262). Engels, grevlerin ve sendikaların, işçi sınıfını örgütlemenin ve eğitmenin önemli bir aracı olarak hizmet ederken, işçi sınıfını ücretli kölelikten kurtarma konusunda hâlâ güçsüz olduğu sonucuna vardı. Bu sorunu ancak işçi hareketinin sosyalizmle birliği çözebilir. Engels bu çalışmasında materyalist bir tarih anlayışının geliştirilmesi ve dolayısıyla komünizmin bilimsel olarak doğrulanması yönünde önemli bir adım atmıştır. İngiltere örneğini kullanarak sanayi devrimi ile toplumun sınıf yapısındaki değişiklikler arasındaki bağlantıyı ortaya çıkardı. Böylece Engels, materyalist tarih anlayışının temel sorununu çözmeye, üretici güçlerin ve üretim ilişkilerinin diyalektiğini keşfetmeye yaklaştı. Büyük sanayinin gelişimi ile işçi hareketi arasında doğrudan bir bağlantı olduğunu, proleter devriminin ve toplumun kontrolünün işçi sınıfının eline geçmesinin kaçınılmaz olduğunu gösterdi. Engels, komünist toplum sisteminin işçi hareketinin, proletaryanın sınıf mücadelesinin doğal bir sonucu olacağı anlayışına vardı. R. Owen'ın takipçileri olan İngiliz sosyalistlerinin eksikliklerini, “tarihsel gelişmeyi tanımadıkları ve bu nedenle ülkeyi siyasi sistemin daha da geliştirilmesi yoluyla değil, derhal, derhal komünist bir devlete dönüştürmek istedikleri için eleştirdi. ortadan kaldırılacağı tamamlanıncaya kadar mücadele edin..." (ibid., cilt 2, s. 460). Bu eserin önemini değerlendiren V. I. Lenin.